Friday, February 6, 2015

വിചിത്രമായൊരു ഭൂപടം

.


















രാത്രി
ഒരു ഭൂപടം വരയ്ക്കുന്നു
നിഗൂഢമായ മനസ്സിന്‍റെ
വിചിത്രമായൊരു ഭൂപടം
ഓര്‍മ്മകളുടെ മഴ
പിന്നെയും കനത്ത് പെയ്യുന്നു
നൃത്തം വയ്ക്കുന്ന
നിഴലുകള്‍ക്കിടയില്‍
ഞാന്‍
നിന്നെ മാത്രം തിരയുന്നു
ഇരുണ്ട രാത്രിയില്‍
തിളങ്ങുന്ന
ഒരു പൂച്ചക്കണ്ണ്
രതിയുടെ വന്‍കരകളിലേക്ക്
ക്ഷണിക്കുന്നു
ഭൂതകാലത്തില്‍ നിന്ന്
ഇറങ്ങിവന്നൊരു പ്രണയം
ഹൃദയം
കടം ചോദിക്കുന്നു
സൂര്യനെ കാമിച്ച്
ചാപിള്ള പെറ്റ പെണ്ണ്
തടവിലാണ്
പിന്‍വിളികള്‍ക്ക്
കാതോര്‍ക്കാതെയാണ്
ഇറങ്ങിനടന്നത്
അതുകൊണ്ടായിരിക്കുമോ
താണ്ടിയ പാതകളൊക്കെയും
കടലെടുത്തത്.



No comments:

Post a Comment

Followers